به گزارش خبرنگار اروم نیوز؛

سال 80 کلنگ راه آهن مراغه به ارومیه برای اتصال مرکز آذربایجان غربی به شبکه سراسری راه آهن کشور بر زمین زده شد، طرحی که قرار بود با اجرایی شدن یکی از شاخصه های توسعه یافتگی را در این استان محقق کند، نه تنها به خط پایان نرسید بلکه از ابتدا تا نیمه راه آهن نیز دست اندازهای زیادی را گذراند تا در راه رسیدن به ارومیه به طور کامل متوقف شود.

طرح راه آهن مراغه به ارومیه باید 4 سال پیش یعنی در سال 88 به بهره برداری می رسید و صدای سوت قطار را در گوش مسافران ارومیه ای طنین انداز می کرد اما هم اکنون جز طنین ناخوش وعده های بی سرانجام مسئولان و شعارهای دلفریبی که دهه فجرها، هفته دولت ها و پایان سال ها را به مناسبتی دیگر دوخته و سرآخر نتیجه ای نیز در برندارد، چیزی عاید مردم این شهر نشده است.

اعتبار عامل رکود

مدیرکل راه و شهرسازی آذربایجان غربی کمبود اعتبار را علت اصلی این رکود عنوان می کند و می گوید: این طرح دچار یک درد بی درمان بی اعتباری شده است که متاسفانه با وجود پیگیری های این اداره کل از وزارت راه و شهرسازی تاکنون موفق به دریافت اعتبار مورد نیاز نشدیم.

«خلیل محبت خواه» با بیان اینکه تاکنون برای این طرح 240 میلیارد تومان اعتبار هزینه شده است، اضافه می کند: این طرح به صورت ملی تعریف شده است و باید از طریق وزارتخانه مربوطه و اعتبارات کشوری برای تامین منابع ملی آن اقدام شود اما تامین بودجه مورد نیاز با تعلل انجام می گیرد.

وی نیاز ریالی برای بهره برداری از طرح راه آهن مراغه به ارومیه را 340 میلیارد تومان عنوان کرده و می گوید: از یک طرف مشکلات اقتصادی که کل کشور با آن درگیر است و از طرفی کم اهمیت جلوه شدن این طرح در نگاه مسئولان کشوری در مقایسه با اهمیتی که اتمام آن برای مردم این استان دارد، موجب شده است تا طرح راه آهن مراغه به ارومیه با رکود مواجه شود.

مدیرکل راه و شهرسازی آذربایجان غربی در پاسخ به سوالی مبنی بر آخرین اقدام وزاتخانه برای تامین بودجه مورد نیاز طرح، فروش اوراق مشارکت را راهکاری معرفی کرد که وزارت راه و شهرسازی برای خروج از بحران مالی پیش روی طرح، آن را انتخاب کرده است اما به نظر می رسد حتی این نسخه عملی نشده نیز طرح راه آهن مراغه به ارومیه را در حالت کما قرار دهد.

بی خبری از اعتبار سال آِینده

وی با امتناع از اعلام رقم اعتباری که در بودجه سال آینده برای ساخت و بهره برداری از طرح راه آهن مراغه به ارومیه درنظر گرفته شده است، خواستار پیگیری مستقیم علت بی اعتبار ماندن این طرح شده و اظهار می کند: این طرح در داخل مرزهای آذربایجان غربی است و همه مردم این استان از آن بهره مند خواهند شد اما منتخبان همین مردم تلاش قابل ملاحظه ای که طرح را از رکود خارج کند، ندارد.

محبت خواه علت این پیگیری نکردن نمایندگان را موکول به پاسخگویی از خود نمایندگان کرد و گفت: قرار نیست در جایگاه متهم سخن بگویم، واقعیت این است که تلاش آن ها می تواند حرف اصلی را در رسیدن مردم به یکی از بزرگ ترین مطالباتشان بزند اما تلاش ها بسیار ناچیز است.

درحالیکه مدیرکل راه و شهرسازی کمبود اعتبار را عامل اصلی در رکود طرح راه آهن مراغه به ارومیه می داند و از نمایندگان مجلس در اختصاص نیافتن بودجه برای برون رفت از فرسایش طرح انتقاد می کنند، نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی با لحنی معترضانه اظهار می کند: اداره کل راه و شهرسازی باید پاسخگوی بودجه 80 میلیارد تومانی بلاتکلیفی که برای این طرح اختصاص یافته بود، باشد.

«نادر قاضی پور» با بیان اینکه در بودجه سال 92 رقمی معادل 80 میلیارد تومان اختصاص یافت، می گوید: چرا اداره کل متولی طرح راه آهن مراغه به ارومیه توپ را به میدان نمایندگانی می اندازند، از قدیم گفتند که فرزند عاقل را به میراث پدر چه نیاز و فرزند نادان را نیز.

انتقاد از ضعف مدیریتی

وی ضعیف مدیریتی در هزینه کرد بودجه اختصاصی و نبود مسئول وظیفه شناس در حوزه راه و شهرسازی را عامل اصلی در هدررفت اعتبارات و از طرفی جذب نشدن آن دانسته و می افزاید: 80 میلیارد تومان نصف نیاز مالی طرح راه آهن مراغه به ارومیه بود که آن هم به سرنوشتی دچار شد و پولی که می توانست راه آهن را به دو قدمی ارومیه برساند، با هزینه کرد نامعلوم بازهم راه آهن را فرسنگ ها از این شهر دور انداخت.

این نماینده مجلس با مقایسه ای از دو طرح راه آهن ارومیه و اصفهان که عملیات اجرایی آن در یک زمان آغاز شده بود، اظهار می کند: راه آهن ارومیه در مسیری مسطح قرار دارد و راه آهن اصفهان در مسیری کوهستانی واقع شده بود اما این مسیر 524 کیلومتری و دارای طولی 3 برابری با راه آهن ارومیه سال ها پیش به پایان رسیده اما درمقابل راه آهن ارومیه در نیمه خط ایستاده است.

قاضی پور خواستار بازنگری در شیوه های مدیریتی، هزینه کردی و نظارتی متولیان طرح راه آهن شده و اضافه می کند: 4 سال انتظار بیشتر کافی است، این 4 سال هزینه ها را تا 4 برابر افزایش داده است و هر اندازه زمان بیشتری به هدر رود در حق مردم ظلم بزرگی است که باید مسئولان پاسخگو باشند.